Tarieven in de Zorg: Bepaal het zelf i.p.v. anderen te volgen!
Op social media lees ik steeds vaker dezelfde vragen over tarieven en de zoektocht naar opdrachtgevers. Zeker in de zorg is het tarief dat je “mag” vragen een veelbesproken item. Maar het feit dat veel mensen niet weten wat ze mogen, willen of kunnen vragen verbaast mij.
Toen je startte als ondernemer, heb je toen zelf besloten wat je wilde gaan verdienen? Of is het je “overkomen”?
Veel zzp’ers in de zorg waren tot voor kort nog geheel of gedeeltelijk in loondienst. Zij zijn bewust uit die constructie gestapt en willen nu voor zichzelf gaan. Diegenen wil ik vragen, eens te kijken naar je laatste loonstrook, om te zien wat jouw bruto-uurloon ook al weer was. (Ook voor degenen die al langer geen loonstrookjes meer ontvangen, kan dit best helend werken.)
Wat zie je dan? Je ziet (meeste rechtsboven in kleine lettertjes) een bruto uurloon van ca €15,00 – €18,50 staan.
Wat vond je daarvan? En waarom wilde je daar eigenlijk van af?
Verdiende je te weinig of moest je voor dat geld te veel doen?
Waarom vond je dat?
Welke visie volgde je toen je bedacht dat je beter af zou zijn als je voor jezelf begon?
Inmiddels ben je nu zelfstandig ondernemer en zou je dus zelf een uurtarief samen moeten stellen. Waarom is dat nu juist zo verrekte moeilijk? Veel startende ondernemers vragen zich af wat anderen rekenen. Of wat recruiters en bemiddelingsbureaus bieden. Dit laatste vind ik zeer dubieus: bemiddelaars en vooral recruiters zijn op zoek naar zzp’ers. Dus kunnen zzp’ers vervolgens zélf een tarief stellen i.p.v. akkoord te gaan met wat een bemiddelaar/recruiter biedt.
Het voordeel, en in de zorg kennelijk het probleem, is dat de vraag naar zorgverleners consistent toeneemt. Je zou dan denken, dat zzp’ers in de zorg momenteel gouden bergen verdienen. Maar niets is minder waar.
Mogelijk komt het doordat mensen in de zorgsector van nature geen harde onderhandelaars zijn. En er meer wordt gekeken naar wat anderen verdienen. Veel gehoord is: “En die verdient ook maar €30,00 per uur bij bemiddelaar X dus ik ga daar maar niet boven zitten, anders haal ik de opdracht misschien niet binnen”.
Als jij ook moeite hebt om je tarief te bepalen, ga dan eerst na wat je waard bent.
Bedenk wat jouw uren jezelf eigenlijk kosten, en wat voor winst je daarop wilt maken om nog een goede boterham over te houden. Ga voor jezelf ook na waar je in uit blinkt, wat je (verpleegkundige specialisaties zijn en op welk vlak jij net dat stukje extra zorg kunt geven. Als je dit inzichtelijk hebt gebracht kan je het ook uitspreken naar opdrachtgevers en daar je gewenste uurtarief aan koppelen.
Verwoord waarom jij de oplossing bent voor bemiddelaars en recruiters die je benaderen. Vertel waarin je goed bent en waarom en hoe vaak je wel/niet bent bijgeschoold. Zeg waarom jij het waard bent benaderd te worden want jij bent hun oplossing: zij zoeken jou! Je hebt in zo’n onderhandelingsgesprek niets te verliezen momenteel. Want de vraag naar zorgprofessionals is enorm en het aanbod veel te klein. En dat is allemaal volgens de wet van vraag en aanbod.
Er is geen overschot aan zorgverleners, maar een tekort!
Een evenwichtige prijs komt er vast wel, maar die is er nog lang niet.
Waarom zou je ver onder de prijs gaan zitten als je theoretisch weet dat er een opwaartse druk op de prijs is?
Veel zzp’ers in de zorg houden zich vast aan wat ze gewend waren te ontvangen in loondienst, of wat hun collega-zzp’ers verdienen bij organisatie X of bemiddelaar Y. Maar dat is niet nodig.
Ga daarom voor jezelf na wat je wilt verdienen en waarom. En vraag dat bij een potentiële nieuwe opdracht in plaats van te vragen wat er geboden wordt.
